DAG

DAG	Ana Sayfa \|\| giriş

Paramparça Aşklar
1 Şubat 2009 Pazar, 00:44

Oh oh, bugün kendimizi aştık, buyrun aynı gün içinde bir yazı daha.

Daha demin yolda yürürken kulağımda Morrissey tıngırdamaya başladı.

Özellikle "You are the Quarry" albümü uzunca bir süredir favorim.

Nereden başlasam ki...

Hazır başlamışken beni vaktinde en oturtanı olsun bari:

MORRISSEY - "Let Me Kiss You"

There's a place in the sun, For anyone who has the will to chase one
And I think I've found mine, Yes, I do believe I have found mine, so

Close your eyes, And think of someone, You physically admire
And let me kiss you, Let me kiss you

I've zig-zagged all over America, And I cannot find a safety haven
Say, would you let me cry, On your shoulder
I've heard that you'll will try anything twice

Close your eyes, And think of someone, You physically admire,
And let me kiss you, Let me kiss you

But then you open your eyes, And you see someone, That you physically despise
But my heart is open
My heart is open to you

Bu şarkı ile karşılaşmam, ve tam yerine cuk oturması, bu kadar olur.

Bütün benliğimle karşı koymama rağmen deli gibi aşık olduğum bir kız, ve yine "haydi nay nay: numero 4" tipinde bir durum. (Numero 4, özet: 'bak şöyle bir çocuk var, süper, ona nasıl sulanabilirim, taktik ver', (sorunun şoku yanısıra artçı deprem olarak "şöyle" çocuğun bendeniz ile ortogonallığı öyle böyle değil) En incitisi aslında, ve ne komiktir ki bunun 'incitmeden uzaklaştırma' metodu olduğunu düşünenler var. Hadi bakalım. Gerçekten kız milletini anlamıyorum.)

4 Numaranın verdiği uyuşturan sızıyı hafifletmek için kendimi sokaklara vurdum yürüyorum. Gerçekten uzun bir yol seçtim. Hani kızcağızı suçlayabilecek birşey bulsam belki kendimden birşeyler geri kurtarabileceğim ama, yok mümkün değil. Birisi beni sevmiyorsa bu sebepten onu nasıl suçlayabilirim? Yine olan birisinin beni sevebileceğine dair inancıma olacak.

Sonra bir yerden bu şarkı çalmaya başladı. Belki radyoda, belki kenara atıp da dinlemediğim MP3 lerden birisi olarak, hatırlamıyorum şimdi. Gerçekten yerine tam cuk oturdu işin açıkçası. Eh, en azından şarkısı olacak kadar sık rastlanan bir durummuş dedim, yoluma devam ettim.

Merak edenlere dip not olarak: Daha sonra bu kız ile yollarımız yine kesişti. Merakıma yenik düştüm aslında, belki de görmemeliydim bilmiyorum. Çok değişik bir deneyimdi, içimde ne kırıldıysa hakikaten iyi kırılmış. Nasıl anlatsam ki... Hani sokakta yürürken uzakta birisini görürsünüz, çok sevdiğiniz eski bir dosta benzetirsiniz, koşa koşa yanına gidersiniz başka birisi çıkar, onun gibi bir şeydi. Yok, sızıdan başka birşey kalmamış. Belki de birisini sevme kapasitem kalmamıştır artık kim bilir? Gerçekten korkutucu.

Ayrıca es kazara saçma sapan spekülasyonlarda bulunmadan önce: Bu iki olayda epey uzun süre önce gerçekleşti, artık anı kategorisinde hatta, yoksa asla yazmazdım.

Beni sorarsanız, eh, aptallığın neresinden dönsek kardır, spora devam.

[Şundan Bundan] | Gönderen: obm | Yorumlar (0)

Sessiz komşu
1 Şubat 2009 Pazar, 18:49

[Fotoğraf, şu, bu...] | Gönderen: obm | Yorumlar (0)

Asıl patron ve motoru
1 Şubat 2009 Pazar, 18:52

[Fotoğraf, şu, bu...] | Gönderen: obm | Yorumlar (0)

Trieste'de kar
1 Şubat 2009 Pazar, 18:54

[çizgi] | Gönderen: obm | Yorumlar (0)

Bocadillos
1 Şubat 2009 Pazar, 18:54

Burada oda arkadaşlarımdan Juan ile bir yarışa girdik, ben Türkiye'den İtalya'da olmayan değişik gıda maddeleri getiriyorum, o Kolombiya'dan getiriyor. Tropik ikilimi sağolsun, meyve sebze olayında biraz geride kalıyorum. Yukarıda gördüğünüz zımbırtı bir meyve aslında, içinde sütlü bir şekerleme var. Acayip lezzetli birşey, tadı hem çok tanıdık hem çok yabancı, peksimetin sulusu, ama tadı biraz daha tropik, ne bileyim, Guayaba'lı bocadillo işte.

[Şundan Bundan] | Gönderen: obm | Yorumlar (0)

Takvim

Oca

Şubat2009

Mar