Benim hep favori yöntemim olmuş birşey var. Şöyle kalem gibi birşey olacak, onu istediğin kişiye doğru çaktırmadan tutup düğmesine bastığında kalınca bir iğne atacak. Tercihen kalın bir toplu iğne.

ne mutlu bana ki, böylesine sevgiyle dolup taşan insanlarla çevrilmişim! (adımını denk al zururi!)

aklımıza hemen high fidelity'deki dayak sahnesi geldi (3'ü birden). En sonuncusunda klimayı mı söküyorlardı ne!

ve ande'ye not: nişanlamada ustalaştıktan sonra, iğneleri çeşitli nesnelere (mikrop olur, asit olur..) bulaştırmak da bir fikir..

me? benim hayalim 15 kişilik bir tim kurup, anında ifade almak şeklinde.

Bir isteğiniz var mıydı, hemen yapalım, tabi çok haklısınız, tırs tırs...

İlkokuldayken sinir hastası bir çocukcağız vardı (bak şimdi ismini bile unutmuşum), hani sinir hastası derken kötü anlamda kullanmıyorum, bayağı hastaydı işte, kendini kaybeder öfke nöbetlerine kapılırdı, ortalığı yıkar dökerdi falan, hatta elime kalem saplamıştı aynı çocuk galiba, hala siyah siyah ucu duruyor sol avcumda. Bir gün öğle arasında yine nöbet geçiriyor bu çocuk, sıraları sandelyeleri sağa sola atıyor, bana da bağırarak bir sandalye attı, bende gözünün üstüne patlattım yumruğu. Çocukken insan çok vahşi oluyor, hani belki ekspoze olduğum onca çizgifilmden falandır belki ama, o yumruğu patlatırken hiçbirşey olmayacağını düşünmüştüm, öyle olmadı tabi, gözünün etrafı deli gibi kanadı, revire falan kaldırdılar, birşey olmadı ama aylarca korsan gibi tekgöz dolaştı. Zaten cüssem gereği istemeden bile yeterince yıkıcıyım, bide üstüne tuz biber ekmeye gerek yok şeklinde bir karar almıştım o gün.

Bu arada o çocuk(ve ailesi) bana defalarca teşekkür etti, öfke nöbetlerinin sonu olmuş bu, yapıcı şiddet!? Asla.

Bu arada tam koltuk altında çok fazla sinir bulunan ve deri koruması az bir bölge var, oraya indirilen orta çaplı bir yumruk bile acı nedeniyle şoka, dolayısıyla ani bilinç kaybına neden oluyor.

Ve bu tür şeyler benim aklımda kalıyor...

Hehehehehe

Ama, ama nerde kaldı medeni insanlar? Yani taş, sopa falan kullanırsak ne farkımız kalır ki atalarımızdan? Medeniyetin nimetlerinden faydalanmak lazım değil mi? Malumunuz, çok güzel ateşli silahlar var; vergileri biraz fazla olabiliyor ama kolunuzu yormaktan daha iyi değil mi?

Şaka bir yana: N'oluyoruz yahu?!?!?!?