Çalışmadığım Yerden Çıktı
25 Ekim 2008 Cumartesi, 00:26
SAHNE. Avuç içi kadar bir tuvalet, klozetin üstünde pembe bir adaptör, adaptörün üstünde bir çocuk, yerde az kirli bez. Çocuk ayaklarını sallamakta, anne "Yine yetişemedik!" diye düşünerek ortaya saçılan kıyafetleri toplamakta, aynı zamanda da iç sesle sohbet etmektedir. Aynı sahne üç gün üst üste tekrarlanır.
Birinci Gün:
-Anne, kakanın içinde ne var?
-Yemek...? (Ne??) Ee, bak kitap vereyim sana, haydi oku... (Dikkatini dağıtmaca ha, cık cık!)
İkinci Gün:
-Anne, kakanın içinde ne var?
-Yediklerimizin artanları...? (Yok canım!) Ee, sen hep tuvalete yap, ben sana şuradaki çıkartmalardan vereceğim, ne güzel, değil mi? (Unutmamış işte! Neyse, geçiştirdik yine..)
Üçüncü Gün:
-Anne, kakanın içinde ne var?
-Yediğimiz yemeklerden midemizin öğütemedikleri, vücudumuzun işine yaramayan kısımları...? (Hayır, öyle bir şey yok, yemekler faydalı, bizi büyütür filan, hepsinden yenecek!)(Bakalım yarın ne uyduracağız?)(En azından cevaplarım gün geçtikçe bilimselleşiyor.)(Ya, yarın da kirli bezleri eşleştirmece oynayalım, Montessori usulü olsun!)(Öf tamam, sus artık!)
[Ece Böcee] | Gönderen: nergis | Yorumlar (0)
|
|
|