Ajanda "döşeme"ye bayılırım! Her yıl, babam gavuristana gittiğinde ona minik-ince ajandalar ısmarlarım. Sonra oturup doğum günlerini ve bayramları yazarım içine. İtalyanlar bu konuda aşmış oluyorlar, seneler önce üzerinde balık resimleri olan, incecik kağıtlı minicik bir ajanda almıştım.

Ajanda değilde minik not defteri alıyorum ben heves edip. Kesin acayip işime yarayacak, şöyle düşüncelerimi yazarım, böyle notlar alırım, kendime birşeyleri hatırlatırım diye gaza getiriyorum kendimi. Daha sonra bakıyorum hep cep telefonunun ajandasını, yine cep telefonumun not defterini kullanmışım, (analog) not defteri kendi halinde dolaşıp durmuş öyle çantamda.

Bir gün...

Bir gün elbet (tekrar okunabilir) yazı yazmayı sökeceğimmmm......

Ben de bilgisayarda bir program kullanıyordum ama şimdi her sabah düzenli olarak bilgisayarı açmam gerekmediği için pratik olmuyor. Bir de yemek defterimi bilgisayara geçirmeye başlamıştım buraya gelmeden. Bitirememiştim; bir kısmı hala kopuk defter sayfaları olarak duruyor ama kesinlikle bilgisayardan kullanamadım. Şöyle tezgaha koyup da kenarı köşesi ıslanıp üstü hafif bir un tabakasıyla kaplanmayınca tarifi uygulayamıyorum, ona da bir defter aldım. Hem spiralli, hem de kapağında cebi var, henüz denenmemiş tarifler için :)) Kapakları plastik -yani silinebilir, ayrıca yeşil.

Ahh, kırtasiye...

cheesecake tarifi istiyorum ben o zaman varsa sende. 3 kez farkli tarifler denedim, kendi yapinca insan yeniyor tabi ama hep birseyler eksik sanki ( Hayat gibi...lay lay lom)

Selma, benim cheesecake'le hiç aram yoktur o yüzden tarifim de yok. Tatlı, tuzlu, ekşi birarada (hayat gibi :P), ne bileyim...

sevilmez mi ama çizkek :P