Ohoo, 1970 lere erken diyorsan, tee idea kavramına alalım seni. Aynen dediğin gibi, antik yunan devrinden beri çevriliyor bu muhabbetler.

Al sana o akımdan biraz daha güncel felsefe/gidişatımız yönünde kara bir öngörü (Bir kısmı Zieche, bir kısmı fransız ismini hatırlamıdığım bir şahsiyet, bir kısmı kişisel):

Peki eğer gerçeklik dediğin şey sadece sana aitse, gerçekler dediğin aslında kendini nasıl tanımladığın, kendinin farkındalığının çevren üzerine iz düşümü ise.

O zaman cognitive çalışmalar hakkında ne düşünürdün?

Al mesela, daya elektriği adamın kafasına, sevdiği bir mi öldü, iflas mı etti hiç umurunda olmasın:
http://www.nature.com/news/2008/080723/full/news.2008.970.html?s=news_rss

Ne oldu, depresyon hastalığının tedavisi bulundu. Ne güzel.

Belki de 'matrix' dediğin kendiyle yüzleşmekten çekinen insanların kaçtığı bir yerdir.

Kendi isteÄŸiyle pil olmak.

Özgürlüğünden ne kadar fedakarlıkta bulunursan o kadar kafan rahat, gerçeklerin o kadar basit.

Buradan başka ufuklara açılmadan kesiyorum 'geyiği'...

galiba bir psikoloji kitabında okumuştum. mutsuz çocuk, bu çocuk ne hayal kursa gerçek oluyor. sonra millet de bu işe bir el koyup onun gerçek dışı bir hayal kurmasını engelliyorlar. ama sonra bakıyorlar ki çocuk onların hayal kurduğunu hayal etmediğinden onlar da hayal kuramıyorlar. velhasıl kelam herkes mutsuz oluyor. ama sonra çocuğa kendilerinin hayal kurduğunu düşletip kendileri mutlu oluyor. ama çocuk hayal kuramadığından hep mutsuz. kim uydurdu bu hikayeyi bilmiyorum ama bu hikayenin çıkarımı hayal kuramayan herkes mutsuz olur. çok ısrarlı bir çıkarım!! seninkinin çıkarımı nedir turan??

"Hiçbir hayal gerçekten güzel olamaz." bir de "Bakmasını bilene gerçek dünya da yeterince güzel." sanırım benimkinin çıkarımları...