Invictus
3 Åžubat 2006 Cuma, 11:32
Out of the night that covers me,
Black as a Pit from pole to pole,
I thank whatever gods may be
For my unconquerable soul.
In the fell clutch of circumstance
I have not winced nor cried aloud,
Under the bludgeonings of chance
My head is bloody, but unbowed.
Beyond this place of wrath and tears
Looms but the horror of the shade,
And yet the menace of the years Finds,
and shall find me, unafraid.
It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
Not 1: Şiirin adı Invictus. William Ernest Henley diye bir amcamız 1875'de yazmış.
Not 2: 'Invictus' Latince'de 'unconquerable' demekmiÅŸ.
Not 3: Hayır, şu ana kadar kaderin kafamı tokmaklarla dövüp kan içinde bırakması söz konusu olmadı. Yani şiirin benimle bir ilgisi yok. Ama yine de güzel şiir, di mi?
Not 4: 168 kişinin katili olan bir şahıs da son söz olarak bu şiiri kullanmış; kendisiyle herhangi bir ilgim veya kendisine sempati duymam gibi bir şey yok, tamam mı?..
[Genel/Geyik] | Gönderen: tassadar | Yorumlar (0)
|
|
|