Dün HyperChem’in iki karbon atomunun aralarındaki bağdan kaynaklanan enerjisini nasıl hesapladığını bulmaya çalışıyordum ve sonra ortaya çıktı ki -reverse engineering-, aslında söyledikleri gibi hesaplamıyormuş program. Bugün de sabahtan akşama bir üç komşusu olan karbon atomuyla, iki komşulu bir karbon atomunun bağ etkileşim enerjisinin formülünü bulmaya çalıştım, durum bir ara bayağı ümitsizleştiyse de, mutlu sona ulaştım (ve yine yaptıklarını söyledikleri şekilde değildi aslında yaptıkları). Neyse, asıl demek istediğim, yorgunluktan kapaklanmak üzere olduğum şu saniyelerde, aklıma Catalina’nın Earl için dans etmesi geldi. Catalina kim, Earl neci, bilmiyorsanız da boşverin, bilenler bilir.. 8)
Bir haftabaşı daha..
|
Kalbime gir, bahar ol,
Yüreğim tazelensin.. |
Vee bir pazartesi daha. Yine bölümdeyim. Sabah geldiğim minibüsün radyosunda çalıyordu bu şarkı, ki pek severim bu rast makamından şarkıyı. Bir de tabii
|
O bir gölgedir, varlık sanırsın
|
diyen ve makamını hatırlayamadığım, ve arayınca da bulamadığım o güzel şarkı. Belki Hande bulabilir/hatırlayabilir.
Haftasonunda babam bizdeydi, tabii burada biz hikaye, dede bey, apaçık torununu görmeye gelmişti, güzel bir haftasonu geçti, kızı parka götürdük birlikte..
Şimdi de odamdayım. Haftasonu HyperChem’in bir hilesini yakaladım, bugün üstesinden geleyim, ileride referans olur diye detaylı bir şekilde yazarım.
May Kasahara & Haruki Murakami
Dün nihayet Murakami’nin Kafka on the Shore‘una başladım. Benden önce Bengü okudu, bitirdi, beğendi, bakalım, biraz yavan başladı desem ayıp olacak ama öyle. 50 yaşındaki adam 15 yaşındaki bir çocuğun ağzından yazmaya kalkınca ve bunu da anlatım biçimine yansıtınca pek parlak olmuyor sonuç.
Nicedir belirteceğim, bu vesileyle yazayım: Murakami’nin kitaplarını The Wind-up Bird Chronicle, Hard-Boiled Wonderland and the End of the World, A Wild Sheep Chase, Dance Dance Dance ve Pinball, 1973 olarak okudum (listede en baştaki ilk okuduğum olarak kronolojik sırada yer alıyorlar). Ama ilginçtir ki, WUBC’ı sanki bir saat evvel okumuş gibiyim ama sonrakileri giderek daha silik hatırlıyorum. Tavsiye edecek olsam WUBC ve HBWEW’i söylerim, belki bir de WSC. Ayrıca hala özlüyorum May Kasahara‘yı.. Az evvel images.google.com’dan şöyle bir arattım, sürpriz Rusya’dan geldi. Hakikaten çok yakışmış:
Kafka on the Shore’da bugün rastladığım bir güzellik ile bitireyim bu girişi de:
|
Just then Nakata thought he heard a small laugh behind him. He turned and saw, seated on a low concrete wall next to a house, a lovely, slim Siamese looking at him with narrowed eyes.
“Excuse me, but would you by chance be Mr. Nakata?” the Siamese purred. The Siamese was a female, just approaching middle age. She proudly held her tail up straight, and had a collar with a name tag. She had pleasent features and was slim, with not an ounce of extra fat. “Please call me Mimi. The Mimi for La Bohéme. There’s a song about it, too: ‘Si, Mi Chiamano Mimi.'” Haruki Murakami, Kafka on the Shore |
Clerks II
Hakikaten özlemişim. Hasret bitti. 8)
Hedwig and the Angry Inch
Tabii duvardan bahsedip Hedwig’den bahsetmemek olmaz (ve Roland Barthes’ın dediği gibi: Bir hadım hikayesi bedeli ödenmeden anlatılamaz.)
|
I was born on the other side
Of a town ripped in two I made it over the great divide Now I’m coming for you Enemies and adversaries I rose from off of the doctor’s slab Enemies and adversaries On August 13, 1961, There ain’t much of a difference Enemies and adversaries John Cameron Mitchell & Stephen Trask, |