Anahtar kelımeler: Futurama, şu Slurm fabrikasına gittikleri bölüm (hani Oompa Loompalar filan da vardı), galaksinin en yorgun parti sümüklü böceği.
Dünyanın en yorgun kızı, ben kendisi ile Google ilanları barındıran siteler vesilesiyle tanıştığımdan beridir (aylardan güneşli bir nisandı yanlış hatırlamıyorsam) denize koşuyor, 1 Euro’ya tatil yapıyor:
acısını dindirecek bir altın vuruş düşlüyor sabahın 5’ine doğru, dünya uyurken.. Arkasından takip edenlerden kurtulmak istiyor. Bir evi olsun istiyor, bir de evden çıkmayan kocası…
Bir de bu dünyanın en yalnız adamı var. Aslında onun biraz daha derin bir hikayesi var. Ne kadar dikkat ederse etsin, ne yazık ki sonunda o da gribe yakalandı, arkadaşları onu terk etti, kimse aramaz oldu. Artık giyinmeye bile gerek görmüyor – bütün gün evde bornozuyla duruyor, pencereden arkadaşlarını bekliyor, konuşacak birilerine ihtiyacı var, karanlık fikirler geçmeye başladı son iki gündür kafasından, bundan bütün insanlığı sorumlu tutuyor:
Not: Bu giriş, canından çok sevdiği, hizmet etmek için yanıp tutuştuğu halkından acımasızca izole edilen, sanki bir suç işlemiş de cezasını çekiyormuşçasına “Şöförle konuşmak yasaktır” uyarısı ile yaftalanan cefakar şöförlere adanmıştır. Aynı yolu, günde onlarca kez gidip gelirler, her taşı, her şerit çizgisini bilirler, yine de cinnet geçirmezler de, kim bilir bunun yerine kafalarından ne geçirirler? Ben çocukken İETT otobüslerinde şöför bazen bir bileti tutuşturur, o metal bilet kutusuna, diğer biletlerin arasına yollardı hazırladığı bu molotof biletini, otobüsü hafif bir duman ve tatlı bir yanık kokusu alırdı. Sonra vazgeçtiler bu uygulamadan, şöförlerle konuşmayı da o zaman yasakladılar sanırım.