Sonunda Eda’bi Mektuplar’ı bastırmaya (ya da, daha doğrusunu söylemek gerekirse: bastırtmak için teşebbüste bulunmaya) karar verdim. 1995-98 yılları arasında yaşanmış fırtına kayıtları. Bir süredir derleyip toparlıyorum karınca kararınca. Bunu da süpürürken buldum:
Yurtdışında tek kişilik bir odadasın. Yalnızsın. Yine yalnızsın. Sigaran, tek kişilik odanda masanın üzerindeki dolu bir kül tablasının içinde dumanını tüttürüyor. Kitapların da orada, masanın üzerinde. Pencerenin önündesin. Duvardaki saat sabahın beşi. Ellerinden biri çenenin altında, dışarısı bomboş sokaklar. Kahve olsa içerdin ama yapmaya üşeniyorsun. Üstelik yurtdışında bir odada olduğun filan da yok. İnsanlardan kaçtın, başka bir şehirde bir oda tuttun, alakasız bir işe girdin. Kimsenin seni bulamayacağını bile bile gelmelerini bekledin. Yalnızsın. Şimdi sigara parmaklarının arasında, birazdan içersin.
24.6.97 / Salı. |