Psych

Bu aralar, dizisizlik başımıza vurdukça Psych’a daha bir abanır olduk (Kadir Abanır). Çok bir şey bekletmediğinden, ziyadesiyle sizi yere yatırabiliyor. Ayrıca bunda da asıl abi (Shawn) en iyi arkadaşınız olmasını isteyebileceğiniz bir insan değil (diğeri için bkz. House). Kankası Gus süper “zenci” esprileri geliştirebiliyor, mimikleri de tam stereotip (misal Cosby göndermeleri, bronzlaşma merkezi, michael jackson – thriller). Scrubs’ın Turkleton’inin sorumluluk sahibi olanı (ayrıca pek çok kereler Zaff Brachs’ın ne kadar da başarılı şekilde Shawn’ın yerine geçebileceğini düşünmeden edemedim). Bize 201’de Tears For Fears ve MJ yaptılar (201 hakikaten çok komikti bu arada). Pilot bölümünde de House’dan Cut Throat Bitch çıkıyor karşımıza, ah bir de tabii SG-1’in komutanı da var o pilot bölümde. Neyse. Psych.

Hamiş: Sonradan aklıma geldi, olur da “bir arkadaşınız” (yok, biliyorum, siz yapmazsınız öyle bir terbiyesizlik 8) dalga geçerse 80’ler, Tears For Fears filan… O ne öyle filan diye, önce TFF’ın “Mad World”ünü dinletin, sonra da yüzündeki o aşağılayıcı tebessümü aynı şarkının Gary Jules yorumuyla ebediyen silip, arkanızda sakladığınız odunu ortama tanıştırın (introduce the zopa you have been hiding behind to the environment). Duyan kulaklara o kadar ayrıştırılmış versiyon kör parmak göze. (Breh breh bana breh breh sana)