Rambo’yu askere almışlar… Cenderme olcekmiş…

From: Koray Loker
To: All
Konu: Rambo’yu askere almislar… Cenderme olcekmis…
Tarih: 1997-08-18 14:56:58

Mesaj

——————————————————————————–

@MSGID: 8:103/102.0 33f911c3
Cep rambosuydu Ramazan. Kisa boylu, (tas tasiyarak yaptigi icin) yamuk
kasli, neseli, cesur, komik bir cocukluk arkadasimdi. Ust kusaktan
abisinin biraktigi mirasla, mahalle takiminin en iyi oyuncusuydu.
Eger mahalle icinde mac yapacak olsak da sayi tek olsaydi; az kisinin
oldugu takimdakilerden biri mutlaka Rambo’ydu. Duvardan atlar, balkon-
lara cikar, agaclarin en ust dallarina dalar ‘‘Rambo’luk yapar’‘di.

‘Muhendisler birligi’ vardi mahallede. ITU muhendisleri lokali yani.
Antreman maclari onun bahcelerinde yapilirdi. Kucuk bir on bahcesi
ile ‘‘yayla gibin arkabahce’‘si vardi. Ama mahalle maclari okul yo-
lunda ki ‘‘arsa’‘ da yapilirdi.

Ramazan’in babasi muhendisler birliginin yanindaki apartmanin kapi-
cisiydi, bizde karsisindaki apartmanin ‘sakinleri’. Gerci biz 4
yil oturup tasinmistik ama sadece ‘dagin ote yanina’. Sahi dag
vardi mahallede; ailesiyle kavgali olan ‘daga cikardi’. Rambo da-
yak yedigi zaman, biz eve goturdugumuz hayvanlar kovuldugu zaman.
Ne kadar cok kedi kopegi dagda besledik simdiye dek…(Belediye
onlari oldurene dek) Aslinda dag dedigimiz yer de iki sokaga bakan
apartmanlarin arkabahceleri arasinda kalan bir toprak tepe; ama ol-
dukca genis (hepimizin birer metrelik cuceler oldugu unutulmamali)
ve 4. kat yuksekliginde bir tepe idi. Ve bizde dag adli bu tepenin
ote yanindaki sokaga tasinmistik. Ben inatla bizim mahallede oturu-
yor sayilirdim ve boyle sayilmak da isime gelirdi. Cunku yeni mahal-
le farkliydi… Bizim mahalle yalnizca buyukler ve kucukler diye
ayrilmisti ve her kucuk birbirinin arkadasi idi. Ama yeni gittigimiz
sokakta buyukler icin iki tip kucuk vardi. Kapici cocuklari, apart-
man cocuklari… Peki sayin orospu cocuklari.
Benim mahalle icindeki statumde degismisti. Evin camindan kendi otur-
dugumuz sokaktaki cocuklarin dagimiza gitmelerini telefonla haber ve-
ren bir casus olmustum. Ama gerekli idi bu. Her yaz tepeye cadir ku-
rar, kitap mitap goturur yurt edinirdik orayi. Ve her yaz diger ma-
hallelerin cakallari biz yokken gelir, yikardi herseyi. Biz de
nobet bekler, kavgaya gider, yeniden herseyi kurardik. Asterix’in ko-
yuydu dagimiz.

Bir de cati mahallemiz vardi. Gerci bizim mahalle ile arasinda on
mahalle vardi (cocuklarin mahalle kavramlari muhtarlardan daha deg-
isiktir; bizim oturdugumuz sokak kennedi caddesinden tahran cadde-
sine yaklasik on mahalle idi…) ama oranin cocuk kapasitesi biraz
dusuk ya da cocuklari biraz salakti. Bir cocugun orada oynadigina
ait bir iz varsa bizden kalmaydi. Cati mahallesi, Tunali’da, Pasa-
bahce’nin oldugu tarafta, Pasabahce’nin her iki tarafina dogru orta-
lama 7-8 pasaj ve apartman depolarinin catilarindan olusuyordu. Her
pasajin yuksekligi ayni olmadigi icin dumduz bir yer degildi. Ornegin
Yetkin pasajinin ve bitisigindeki anahtarcinin catilari, Tunali pasaji,
Pasabahce ve Balkanerler(sonradan Besi ciftligi olmus) catilarindan bir
metre daha alcakti. Pasajlarin iclerini gozetler koku bombasi atardik.

Ortaokula basladigimiz yillarda, tepenin bir ucunda bulunan tekel depo-
suna (calip kirdigimiz raki siselerinin haddi hesabi yoktur.) sirtini
dayamis olan bir kumesin icin yikip kirec ve sprey boyayla boyayarak
adam ettik. Iki odali bir kumesti, bir odasi Rambo’hane ve komurluk
bir odasi ise bizim boyadigimiz kulubemiz idi. Tam bu siralarda tepe-
nin diger ucu yikildi. Muhendisler birligi yikilinca insaati kolaylas-
tirip, garaj olurmus. Muhendisler birligide yikildi zaten. (Merak edi-
yorum simdi ITU evi diye anilan ‘modern’ binaya takilanlar eski haliy-
le dursa gelirler miydi?) Biz bir apartmanin kapicisindan odunc aldig-
imiz sobamiz, simdi Migros’a otopark olan bir manavdan caldigimiz kas-
alardan yapilma odunlarimiz, yastiklarimiz, duslerimiz ve playboylar-
imizla kendimize guzel bir yasam kurmustuk. Pasabahce’de calisanlar
yillar yili sattiklari mallarin karton kutularini catidan kimin aldig-
ini merak edip durmuslardir. E ne yapalim, yerler rutubetliydi, ayda
bir zemine yeni karton sermek lazimdi. Catisina nasil gidildigini bilen
insanlar ise sadece bizdik. (tabii ki cok gizli bir yer degildi orasi
ama yalniz cocuklar, eskiciler ve cocuk kalabilenler gidiyordur oraya;
ve eskiciler o kartonlari gormezdi…)

Rambo dedeme asker selami verip albayinin nasil oldugunu sorardi hep.
Cunku ben ona dedemin yarbay oldugunu bir turlu anlatamamistim. Albay-
iydi dedem onun, askiydi Hatice. Rambo, Hatice’ye asik olmustu da,
Hatice Rambo’ya donunu gostermisti de, babasi onlari gormustu de…
Hatice’yi komurlukte bastilar evde de Rambo’ya basacaklar demistik.
Bir ara okurdu da okulda da asik oldugu kizlar olurdu ama sonradan o-
kulu birakti…

Kislari kar tutardi dag. Dagin kulubemize yakin tarafi iki metrelik bir
duvarla baslardi. Kizakla, laylon tosetle dagdan asagi kayardik. Tam
duvarin ustune gelince kizaktan kendimizi atardik; yoksa kizakla bir-
likte apartmanin duvarina cakilma ihtimali vardi. Biz kizagin ustunden
atlardik, kizak da firlar giderdi.

Telefon caldi da gecen gun, icimdeki cocuk firladi, gitti acti telefo-
nu; bildi, ‘‘onlardan’‘di arayan. Rambo’ydu. Kisin arayip bahara celp
geliyor yoklamayi yaptirdim demisti. Ne cabuk unutmusum. Ancak calis-
tigi kuruyemisciye bir ugrayip soyle bir gormustum. Hepi topu on dakka.
Hala ayniydi boyu, esmerdi, neseliydi. Koye tasinali en az bi dort
sene oluyordu. Baksan gene Rambo’ydu Rambo olmasina ama degismisti
biraz.

dedi. Cenderme olacakmis. O boyla piyadeye
almamislar. Cocuklugunu gorseler komando yaparlardi ya demekki Rambo
olmak yetmiyor dedim icimden.
dedi. Olur dedim ben de ne diyeyim. Ctesi gittim
mahalleye, bekledim, gelmedi. Aslinda sadece gecikmis ama ben saat
kacta bulusacagimizdan da emin degildim onun icin bir saat kirkbes
dakka sonra sikilip dondum. Gelmis meger. Murti’yi bulmus. Konusmus-
lar. Ogrenci olaylarindan bahsetmis Rambo. Polis olsaymis o da dover-
mis. Cocuklar ayip ediyormus. Eh be Rambo, bizi ayiran, siniflandiran
orospu cocuklarina ne cocugu oldugumuzu gosterirken, dayak yerken agla-
mazdin, geri donmezdin, kopek yavrularimizi zehirleten apartmanliya da
beraber kufredip ‘‘pisligimizi’‘ yapmistik, hep ayniydik da bir koy
yasantisi mi degistirdi seni…

E Rambo’ya cocuklar ozgur okul istiyor denmez ki, Rambo okuyamamis.
Orta ikiden terk. Hayat okuluna yatay gecis. Is tuttu calisti. Bir
ara Flamingo pastanesinde kadayiflari yapmaya baslamisti ama celp
geldi dayandi. Boynu kildan ince. Koyde ‘Allah devlete millete zeval
vermesin’ denir. Okul bulunmus da begenilmemis midir ? Ayip edilmisdir.
Rambo’yu askere almislar, cenderme yapacaklar. Ogrenci yuruyuslerine
gonderilirse birligi, komtani vur derse vuracak. Acaba komtan’i albay
mi olacak. Her gun selam cakip hatirini sordugu ‘Albay’inin o bunu an-
lamazliktan da gelse neden yarbay kaldigini, komtan dovdugunu, gizlice
yatakhaneye girip de keman caldi diye hucre hapsi yedigini duysa, bil-
se, gene de Albay’i vur dese vuracak.

Hani benim karsima ciksa, sari uniformasi, mavi, yatik kepi ile de
gorsem tanirim. O da beni tanir, vuramaz. Vuramayiz birbirimize; ama
ya Hatice’yi gorse… Acaba yine tanir durur mu, yoksa ‘anarsit’der
vurur mu ?

Yok yok. Rambo’da, ben de, Hatice’de yokuz. ‘Arsa’ mac sahaligindan
cikip da hastane insaati oldugu zaman, Yetkin pasajinin catisina ‘Café’
yapilirken, muhendisler birligi ‘modern’ edilirken, kulubelerimiz yiki-
lirken, dagimiza insaat yaparlarken, kopek dostlarimiz zehirlenirken,
buyurken, politika ogrenirken olduk biz de.

Rambo’yu askere almislar, cenderme yapmak icin. Kimlerle savasmasi
icin ? Hangi mahalle takimlarinin kalecileri, hangi analarin ogullari
bizleri coplayanlar da, hangimiz kimlerle savasmak icin nerelere
gonderilecegiz acaba ?

Cendermee, cendermee bizi savasa gondermee…

Sevgiler..
Loker Koray Loker noolmus?

… Birimiz bile ozgur diilse, hepimiz tutsagiz…
-!- Blue Wave/386 v2.20 [NR]
! Origin: ADABBS Hot Line ++90-312-4671208 (8 Lines) (8:103/102)