Sevmek için bin neden var, işte bin birincisi (@AkiDostlari Cannes’dan bildirdi).
Ay: Mayıs 2014
iyi ki!…
iyi ki doğdun Barış! (yarım saat önceden, bir buçuk saat önceden) — I wish I was here.
Barış (direksiyonda), ben, Bengü, Ece, geçen sene bu zamanlar.
bazı şeyler ve birkaç şey
Bu kadar şey olurken bu kadar şeyden bahsetmek istemiyorum, gerçekten yorgun hissediyorum (bu aralar pek yakınır olduğum söylenebilir). Yalnız: dün akşam eski CD’lerden birini taktım teybe (CD de mp3 CD’si ve üzerinde VU yazıyor (Velvet Underground ‘VU’su)), alfabetik başladı, Cake sahne aldı, pas geçtim, sonra Leonard Cohen çıktı ki çok uzun zamandır kendisini sevmem ama şarkıları baki tabii — şimdi bunu yazınca birazdan (asıl) söyleyemeye niyetlendiğim şeyi de açık etmiş oldum ama neyse: Famous Blue Raincoat çalıyordu ki, L. Cohen Sincerely’nin belki de gerçek dünyada 100 yıldır Jane’den ayrı olduğunu fark ettim (kesin bilemem tabii ki ama given the facts…). Sonrasında birkaç yıl sonra Cohen’in de ölmüş olacağının, Jane’in de ölmüş olacağının fakat şarkının kalacağının, birkaç bin yıl sonra şarkının da ölmüş olacağının -bir kez daha- ayırdına vardım (bunu yıllar önce de fark etmiştim, Kuğulu Park’taki herkes için).
Jennifer Warnes & L.C.S.
The rain falls on last year’s man.
okuyucunuzun ayarı ile oynamayınız
Bir önceki mesaj rasgele üretilmiş bir metindi. Üşenmesem, tıpkı eşlik eden resim gibi, her yüklenişte farklı bir içerik olacaktı. Canım sıkılıyordu, söylemek istemedim. Yok bir şey, 34 plaka bekleme yapma, devam et. (Ben de resmime geri döneyim. Evet.)
"Şuraya da mutlu bir ağaç koyalım…"