Herkese merhabalar, epey uykum var (saat 1 olmak üzere, bugün de yorucu bir gündü güneşin altında (yeni bir şey)), o yüzden biraz özet geçeceğim ama güzel bir gündü. Güzel bir gündü demişken, belki zaten görmüşsünüzdür, bir süredir Avrupa’da (internette) kol gezen bir hayalet (meme) var, şöyle bir şey:
Evet, o Profesör Farnsworth, o Futurama bölümü de yanlış hatırlamıyorsam evrime dair bir bölümdü. Ben de nicedir böyle hissediyorum buralarda (sadece evrime dair olan şeylerle de sınırlı değil üstelik, hatta evrim konusuna gelemedik daha). Buralar = sokak, her yer her yer her (blister in the sun).
Osman’la Ahmet’in babalarının son zamanlarda artık iyiden iyiye yaptıkları malumunuz, işte iyice coşmamak için bugün biz de bir şeyler yaptık, güzel bir gündü (And when I think about all the times that I’ve had / So few good – so more bad).
Damla bir arkadaşıyla (Arzu) Hacettepe’den geldi, biz de Bulgar çekirdek kadrosunu oluşturmuştuk ki, diğerleri de eklendi (en azından yemek kısmında 8), keyiflice bir Aspava partisi yaptık önce (Aspava’da da Ece’den dolayı bir prestijim var — vaktiyle bana bir de karısından dolayı tamircide prestiji olan bir amcadan (tamirciye gittiğinde, özel müşteri olduğunu belirtmek için "ben Bilmemkim Hanım’ın eşiyim" dermiş) bahsetmişlerdi de, garip gelmişti ), sonrasında Sibel hariç (ve Özgür ile Arzu ek) bir kez daha Bulgaristan tayfası, gittik ağaçlara, dediğim gibi güzel bir gündü. Facebook’ta paylaşmak kolay, ama asıl önemli olan buradan yazmak ("Şair olmak ne ki – şair kalabilmek asıl sorun…" demişti Murathan Mungan uydurmuyorsam).
Ağaçlar ekildi, 3 kasımda daha da ekilecek. Bunlar da bugüne dair çekilmiş resimler…
Kravatlı ve doğal… Bu arada, absürdlük niyetine fidan yerine çukura kendini diken bir kızı da gördük, kesin bilgi.
Oğlanlar olarak biz ilk fidanımızı dikmiş, pozlarımızı verirken, kızlar çoktan tepelere çıkıp ikinci fidanlarını dikmekle meşguldüler…
"5. günün sabahı doğuya bakın." başlıklı yapıtımız