Mutlu Yıllar!
Hepinize mutlu yıllar! 2010 durup da düşününce benim için hiç de fena geçmedi, sonu iyi biten her şey iyidir düsturum uyarınca, epey güzel bir yıl oldu, torunlara anlatacak anı da yükledik heybeye, böyle bir sürü sorun problem lay lomla uğraşıp da hayatta kalınca daha bir yaşadığımızı hissettik, geçen senenin aksine bu sene birlikteyiz de hem, daha ne ister deli gönül?
2011’e süper düper bir giriş yaptık. 24ünde Barışla Efeler geldiler. Bizim oturma izni kartlarımız (AT:+2 DEF:+3 removes borders, iki hava bir deniz resource kullanır, ante olarak oyuna sokulamaz, başkasına devredilemez) henüz yenilenmediğinden İspanya’nın dışına çıkamıyoruz, o yüzden burada toplanalım demiştik, ama Barış da Belçika’da yeni sayılır, o da 3 aydır “Kartım ha bu gün, ha yarın, ha bu diyar geldi gelecek” dediğinden bir türlü kesin bir şeyler yapamıyorduk ama hayallerimiz vardı tabii, bir Kabrio Chevrolet kiralayıp, lastikleri düşene dek sürecektik…
Alınan uçak+tren biletlerinin elde patlamasına birkaç gün kala Belçika göçmen bürosu beni derinden şaşırtan bir hamleyle bizim ramazan rehaveti ile ilişkilendirdiğim noel salmasına rağmen, Barış’ın kartını yolladı, 24’ü Cuma günü (Silent Night) sınırlar aşıldı, Bilbao eyaletine gelindi, bayram havası yaşandı.
İki gün Bilbao’da takılıp bol bol internet üzerinden otel ve araba ayarlanmasıyla uğraşıldıktan sonra (bu vazifeler hanımlara havale edilirken erkekler tavla, bezik, pişpirik ve masasına okey oynamakla meşguldüler), pazartesi sabah otobüsle Madrid’e geçildi, otelden evvel (bu arada otel zincirinin adı ABBA idi!) araba kiralama şirketinin ofisine merak ve ürküyle (ürküntü diyecektim, kötü geldi kulağıma) ziyaret gerçekleştirildi, devasa minivan (hem de Mersedes ama sonradan anlaşıldı ki teybi mp3 cdsi çalmıyordu, ne yapayım ben o halde öyle arabayı!) ayarlandı (Bilbao’da 6 kişilik araba bulamamıştık), Madrid gezildi, o gece orada kalındı, çok kalabalıktı, ne kadar aranıldıysa da, 40°24′55.27″N 3°42′32.45″O koordinatlarındaki, arkadaşlara göstermek istediğimiz San Miguel Pazarı bir türlü bulunamadı, önümüzdeki maçlara bakacağımız sözü verildi.
Ertesi gün de Madrid’i şöyle bir arşınlayıp, arabamıza atladık ve uzun süren bir yolculuğun ardından Endülüs Bölgesi’ndeki Sevil’e vardık. Şimdi oraya Sevil yazdım ya, siz de “Hangi Sevil, o ne?” diyor olabilirsiniz, haklısınız da. Hani kırk yıllık (235 aslında) Sevil Berberi var ya, oranın Sevil. Daha entel olanlarınız Sevilla yazınca anlayacaklardır ama ben tabii ki ona ne Sevil, ne de Sevilla değil, bilakis “Sebiyya” diyorum çünkü adı bu (böyle okunuyor İspanyolca’da). Neyse, bırakalım şimdi bunları. Hava 24 derece (st. petersburg) idi mesela, gömlekle dolaştım, müthiş binalar vardı, yemekler güzeldi, bizde kavak filan olur ya sokaklarda iki sıra, orada turunç ağaçları vardı, dallardan sarkıyordu meyveleri. Buraya (Bilbao) göre çok ucuzdu, programımıza İsviçre’den katılan Efelere göre nasıl olduğunu varın siz tahmin edin. Büyülü bir yer olan İspanya Meydanı’nı (Plaza de España) gezdik, yediklerimiz bize kalsın. Star Wars ep. II’de Anakinle Amidala otobüs terminalinden buraya geliyorlar, eve dönünce kontrol ettik bir kez daha yeri, evet aynen öyle ama Anakin niye hamal gibi yüklenmiş iki bavulu, ayrıca o zamanda bavul ne? (ve daha birkaç soru).
İki gün Sevilla’da gezip tozup, 3. gün Cordoba’da yağmur yedikten sonra, ver elini Madrid, arabayı teslim et, otobüse bin, Kaixo Bilbo! dediğimizde 31 Aralık akşamı, saat 21.30’du. Her yer kapalı, herkes dışarıda idi. Bir acele yiyecek bir şeyler hazırlandı, hediyeler açıldı, 1. dereceden akrabalarla konuşuldu, mesajlaşıldı, dans edildi (çılgın dans, öyle böyle değil asla da göremeyeceksiniz ne yazık ki!), yeni yıl geldi.
Ertesi sabah süper üçlü geldikleri gibi kaldıkları ülkelere geri yollandı, ben ayakta uyuyordum, yeni yılınızı kutladım.
İki Hamiş:
* Başlık yeni öğrendiğim ve koptuğum bir internet şeysinden (aksanların yerini bilmediğimden “meme” yazamadım).
* Tencereli fotoğraf Barış tarafından (Canon EOS 5D Mark II), turunç ağaçlı olan da Bengü tarafından (Kodak EasyShare M530) çekildi.
* Zil, şal ve gül, Endülüs’te Raks, Yahya Kemal Beyatlı var ya, YKB bildiğiniz/bilmediğiniz üzere İspanya elçimizdi, Franko’nun darbesinden sonra Kral Madrid’den çekilirken, o grupla beraber o da şehri (Madrid) terk etmiş ve bunun üzerine Atatürk tarafından “sananeoluyorlayn?” vezninde ayar verilerek o görevden alınmıştır (ve ben YKB’yı sevmem, sevemedim sevdiceklerim, niye bilmem, bilirim az buçuk ama yeterli bir sebep değildir bunlar da makul bir insan için) Böyle de dedikoducu/karalamacı bir insanımdır, evet, yes orrayt.
Anahtar Kelimeler: Jarmuch, The Limits of Control.
Ah, ah, ah… — Fotoğrafları vermemem gerektiğini biliyordum…
alet işler el övünür yalanmış — Koca Mark II ile 80’ler tadı yakalanmasına Bengü’den tokat gibi yanıt diyorum fotoğraflara… Evet ben internet bebesi oldum görsellere bakıp geçiyorum artık. öpt. kib. bye.
bir bir cevap yaziyorum : bir — Baris, cektigin fotograflara hayran kaldik, bu fotografini da ayrica bir begendigimden alintilamistim, ama once sen, ardindan loker oyle deyince, “yahu iyi ki fotografciliktan anlamiyormusum!” da demedim degil.
Ailemizin fotografcisi olarak on nomero is cikardin bu tatilde, tesekkur ederiz, Ece Hanim’in fotograflari hele, oy oy oy (yine canim cekti, albumu acayim da bir daha bakayim).
bir bir cevap yaziyorum : iki — Mein Lokeren,
Koca Mark II ile 80ler tadi yakalanmasinin nesi kotu yaw? Bizatihi bir 80ler Isvec/Norvec/Finlandiya filminden firlamis tadi yok mudur o resmin? (bkz. kiyiya vuran eski tahtalara, eski askerlere,… eski IKEA kataloglarina).
Bengu’nun resim ben olmasam daha iyi olacakmis suphesiz ama ben olmusum, iyi ki de olmusum, olmusuz. 8)
xoxox (aka 3 kusjes, 2 hug hug)
est
Ama ben ama ama — Teşekkürler, görevimiz, siz öyle ailece fotojenik olun, cep telefonum bile güzel pozlar çeker. Ama yani, bir dahaki sefere yayınlamadan bana düzeltme fırsatı verirsen sevinirim, hani nasılsa “raw”, bilgisayarda oynuyorum diye çata çuta çekiyorum, hani çata çuta çekmediklerim bile öyle bu makineye yakışır mı tartışılır, ama böyle eskiz hali, ne bileyim, üzerinden geçilmemiş hikaye taslağı gibi diye bir de analoji yapayım.
Tabi beklememekte de haklısın,
Fotoğrafların daha en iyilerine gelemedim, çok fazla iş birikmiş, bak bu gece uyumadım, bir iki saate de uçakta olmam lazım. Cümle bile yazabilememe hallerimdeyim yine… Güvenlikçi amcalarla ve teyzelerle çok çok eğleneceğiz. Geçen sefer kurabiye satın almaya çalıştığım hala duruyor mudur acaba? (giydirmesinler izci kıyafeti, alla alla)