Bir gün A-Ha’nın Manhattan Skyline‘ını anlayacağım ve seveceğim, keza bir zamanlar adıyla var olan sanatçının sign of the times‘ını da. Jennifer Grey DD’de 17 yaşındayken gerçek hayatta 27 yaşındaymış meğer.
Me & You vs. the World mesela, 64 değil 94 imiş, onu öğrendim ama neyse ki Leavin’ On a Jet Plane de 90lar değil, 60lar imiş (ve Jefferson Airplane değil John Denver’mış). Ne yazacaktım ki bir sürü şey.
( Ben bir jet uçağında gideceğim
Ne zaman döneceğim bilmeyeceğim ) LM, JD
Nicedir ve kısa bir süredir izlemek istediğim birtakım filmlere kavuştum nihayet: Kitchen Stories (2003) (Salmer fra Kjøkkenet), Music from Another Room (1998), Green Butchers (2003) (De grønne slagtere) and finally, Leningrad Coybows Go America (1989). Sabah okula giderken bisikletimle bir başıma, aklıma önce Fatboy Slim – Weapon of Choice (you can kill with this / you can kill with that) ve dahi Chritopher Walken’lı Shining klibi, ardından da başka birtakım şeyler geldi, bir de bunu yazarken (2. defa), “birtakım”ın sahiden de şekilA’daki gibi bitişikti, değil mi diye merak ettim, gittik baktım sevgili vvvvvv.tdk.org.tr’mize, bana onun hakikaten öyle olduğunu söylemekle kalmadı bir de, inanır mısınız pek sayın seyirciler, üzerine bir de İhsan Oktay Anar’dan alıntı yaptı:
|
sıfat Kimi, bazı: |
Bana gelince, iyiyim güzelim, ne bileyim, bilmiyorum işte, New York yılın bu zamanı soğuk, Clinton Caddesi’nde de müzik var. Jennifer Grey’den daha yaşlıyım halbuki 80’lerde çocuktum daha. Bir de bugün günlerden Cuma. (tekrar et).
son olarak demeliyiz ki daha önceden denmiş şeyleri, şöyle ki:
Terziler geldiler. Bu güneşler odaların dışındaydı artık.
Herkes titrek ve sabırsız, titrek ve sabırsız evlerinde
Gazeteler yazmadı, dükkânlar dönemindeydik
Yüzlerce odalarda yüzlerce terziler, pencerelerini kapadılar
Parmakları uzun, kurusolgun yüzleri sararmış, eskimiş durmaktan
Yitik saat köstekleri, titrek ve sabırsız yorgun bacakları
Her şeylerine yön veren durmuşluğa olur dediler
Beğenip gülümsediler.
TU, Terziler Geldiler’den detay..