Yalnızca

Yalnızca

Çiçeğim, bu yaşamak değil
Tek tek
Ne geceler bir şeye benzer, ne yollar böyle
Tek tek

Kuzular meler mi ıssızlıklarda
Kuş uçar mı
Kavaklar sallanır mı hiç
Tek tek

İşte görüyorsun doğar yavaşça
Büyür
Çoğalır yıldızlar
Tek tek

İşte görüyorsun kıyılarda
Başlar maviden
Kaplar mor dalgalar denizleri
Tek tek

Çiçeğim, olmaz ki dağlar dağ
Sular su
Ölümler ölüm karanlıklarda
Tek tek

Fazıl Hüsnü Dağlarca

Cemal Süreya, Papirüs’ün ilk sayısında (’67 diye hatırlıyorum yılını ama artık dergi elimde yok, netten de kontrol etmeye üşendim), kapağa Dağlarca’yı koymuştu (“Tek başına bir okul : Fazıl Hüsnü Dağlarca” alt başlığı ile), sondaki özel bölümde de derinden incelemişti. Dağlarca’yı pek okumuşluğum yok ama en daraldığımız zamanlarda hep işte yukarıda alıntıladığım “Yalnızca” şiiriyle derdimize eşlik etti. Allah rahmet eylesin, yalnızca “Çocuklar Korkunç” şiiri için bile hayranı olunabilir kolaylıkla (Aşina değiller hatıramıza / Severken aynı ağaçları.).

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir