Yalnızca
Çiçeğim, bu yaşamak değil Kuzular meler mi ıssızlıklarda İşte görüyorsun doğar yavaşça İşte görüyorsun kıyılarda Çiçeğim, olmaz ki dağlar dağ Fazıl Hüsnü Dağlarca |
Cemal Süreya, Papirüs’ün ilk sayısında (’67 diye hatırlıyorum yılını ama artık dergi elimde yok, netten de kontrol etmeye üşendim), kapağa Dağlarca’yı koymuştu (“Tek başına bir okul : Fazıl Hüsnü Dağlarca” alt başlığı ile), sondaki özel bölümde de derinden incelemişti. Dağlarca’yı pek okumuşluğum yok ama en daraldığımız zamanlarda hep işte yukarıda alıntıladığım “Yalnızca” şiiriyle derdimize eşlik etti. Allah rahmet eylesin, yalnızca “Çocuklar Korkunç” şiiri için bile hayranı olunabilir kolaylıkla (Aşina değiller hatıramıza / Severken aynı ağaçları.).