cuma, cumartesi, pazar ve işte bugün, pazartesi – 4 gündür hastayım, gribal durumlar, dün bir de uyumadım (sabahlara kadar fizik çalıştım! 8) aslında, bu sabahlara kadar çalışmak kısmi olarak doğru; sonunda dün gece nano-çarkların oluşturulması hakkındaki makale için hayati önem taşıyan bir formülü çıkartabildim. önceden bir formül bulduğumu zannediyordum ama ilgili zigzag nanotübün indisi 18’i geçince benim formül de patlak vermeye başlıyordu. dün fark ettim ki, meğer benim formül yanlışmış ve aslında iteratifmiş. neyse, bu kadar teknik laf-ı güzaf yeter.
bugün makaleyi yazmaya devam edeceğim, ayşe geleceğini söylemişti, onu da bekliyorum. başka? uykum var, burnum tıkalı. perşembe-cuma okula gelmemiştim, evde kara kule’ye devam ettim (hala wizard and glass’tayım, kitabın sonlarına doğru hızla ilerliyordum ki, şu susan’ın meselesi çıktı ortaya. bir kitapta bu tür sömürülere, ya da sömürü demeyelim de, üzücü olaylar diyelim, dayanamıyorum. seri değil de tek kitap olsa idi kuvvetle muhtemel bırakmıştım. ama şimdi kendimi zorlaya zorlaya okuyorum. susan yakılacak, roland kurtaramayacak, biz üzüleceğiz boş yere. tavşana kaç, tazıya tut.. 8(