tekrar et, bugün günlerden cuma…
Bu, Toto’dan Africa:
Bu da, Tears for Fears’dan Head Over Heels
Buraya kadar iyi, güzel, tamam, wundebach, love peace and harmony, very nice, very nice…
Peki o zaman ben niye -takribi- son iki aydır Natalie Dormer videoları izliyorum? (Haydi bunu da bil bakalım Abidin!..)
Neyse. Dünyada elbet daha güzel şeyler var.
(aka I shall play you the song of my people*)
Akşam otururken dilime California Dreamin’ takıldı, ama Chungking Express’i peşinden sürükleyerek. El mahkûm, YouTube sağolsun, bulduk, oynattık.
Lindsey Buckingham’la Stevie Nicks’in son efso kavgasından sonra bir daha olur mu olmaz mı derken Christine McVie 2022’nin kasım ayında öldü. Bu aralar Bahar’ın kulaklarını çok çınlatıyorum (Şu günlerde içkiye düştüm, ondan mıdır bilmem, / Daha çok seviyorum Cansever’i, Uyar’ı, Can Yücel’i / Bir de Fethi Naci’yi, ve elbet Mustafa Kemal’i — Cemal Süreya, Oteller Hanlar Hamamlar için Sürekli Şiir). Onun bir serisi vardı güzelonlu’da, “Sen bana bakmıyorken”. Geçen gün çok güzel bir tane buldum tam oralık, ama orayı ne kadar aradıysam da -sanırım- bulamadım. Bunu buldum ama bu tam değildi sanki seri yapmıştı, örneğin Marianne Faithful Mick Jagger’a bakmıyorken, Alain Delon’a bakıyorken.
işte öyle bir şey…. (Çok yakında, bu sayfalarda)
Okumaya devam et “Hayat hani bazen Barton Fink gibi…”Bugün Soft Analog’un canlı kayıt EP’si çıktı, şu saniyelerde onu dinliyorum. Son bir yıldır dark wave yanım -Ege’nin de desteğini yadsıyamam- epey depreşti. Geçen (evvelsi) gün, kahve saati yaparken Ege sağolsun, birkaç grup önerdi: Övünç Dan’ın Kana Kana projesi de onlardan biriydi. Akşam evde bulaşık yıkarken, daha detaylı dinlerken, bir anda tanıdık bir şarkı başladı. Eşlik edebiliyor fakat şarkıyı çıkaramıyordum ama sonra bir anda aydınlandım: Dr. Skull’ın “Güneşin Sesi”ni coverlamış meğerse. Bir anda yüzyıllar (30 yıl civarı) öncesine ışınlandım, güzel oldu, iyi geldi. Herkesin spotify’yı olacak değil a, klip de hazırlamış vaktiyle, YouTube’den gelsin ozman: